Połoniny to górskie łąki, w Bieszczadach stanowią one najbardziej charakterystyczny element krajobrazu. Piękna bieszczadzkich połonin nie doceni ten - kto nigdy po nich nie wędrował. Połoniny porastają najwyższe partie Bieszczad (choć najwyższym szczytem jest Tarnica - 1346 m).
Całe szczyty gór to olbrzymie przestrzenie pozbawione całkowicie drzew, porośnięte wyłącznie przez łąki. Tworzy to wyjątkowy krajobraz, jakiego nie zobaczymy nigdzie indziej. Przy dobrej widoczności wędrując po bieszczadzkich połoninach mamy możliwość podziwiania naprawdę fantastycznych widoków.
Krajobraz połonin zmienia się w zależności od pory roku. Wiosną i latem możemy podziwiać różne odcienie zieleni, tak duże obszary zieleni połączone z grupami skalnymi oraz górskimi szczytami tworzą wspaniały efekt. Jesienią natomiast połoniny kuszą nas większą gamą kolorów, od granatowofioletowych kwiatów gorczyki trojeściowej po zółte oraz brązowawe trawy.
Efekty kolorystyczne z jakimi mamy do czynienia na przełomie września i października koniecznie trzeba zobaczyć. Dwie najsłynniejsze połoniny to Połonina Caryńska oraz Połonina Wetlińska, stanowią one obok najwyższego szczytu polskiej części Bieszczad - Tarnicy najczęstszy cel wypraw turystów.
