Drewniane cerkiewki w Bieszczadach to jeden z najbardziej charakterystycznych i rozpoznawalnych symboli tego regionu, plasujący się w świadomości zapewne tuż po połoninach. Po zawirowaniach lat 1939 - 1947 oraz okresu powojennego pozostała zdecydowana mniejszość tego typu obiektów w stosunku do tego co było przed wojną. Najwięcej zniszczeń dokonała jednak nie wojna, nie akcja "Wisła" a czasy powojenne, szczególnie lat 50 i 60, kiedy to wiele cerkwi zostało rozebranych.
Najwięcej drewnianych obiektów zachowało się w północno-wschodniej części Bieszczadów a dokładnie w Górach Sanocko-Turczańskich. Nieco mniej w dolinie Osławy, przynależnej w większości do Beskidu Niskiego. Paradoksalnie w samych Bieszczadach (wg podziałów geograficznych) takich cerkwi jest zaledwie kilka. Poniżej wykaz a także obszerne opisy wraz ze zdjęciami tych ciekawych obiektów, prezentujących głównie ukraiński styl narodowy, klasycystyczny oraz wschodniołemkowski, zwany typem północno-wschodnim cerkwi łemkowskiej z podziałem na warianty: wieżowy i bezwieżowy.
